ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΤΟΠ-ΣΕΦ ΓΙΑ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΟΥΖΙΝΑ;

Χειροτεχνία από το ίδρυμα Φωκά - Κοσμετάτου
Υπεύθυνη: Εμμανουέλλα Ζησιμάτου.
Την ευχαριστούμε.

Παιδιά, τι λέτε να προτείνουμε στους γονείς μας να τους βοηθήσουμε στην κουζίνα;

Μήπως να τους φτιάξουμε ένα εύκολο γλυκό;

Τι χρειαζόμαστε για να γίνουμε τοπ-σεφ;

1. Μα ένα καπέλλο φυσικά, με ασορτί ποδιά.

2. Ένα σούπερ-πρωτότυπο βιβλίο συνταγών!...

Ξεχάσαμε κάτι;

Α! Και διάθεση για δημιουργία και λέρωμα!

Και φυσικά, μία μαμά (ως συνήθως) που θα καθαρίσει!

Τις οδηγίες για το καπέλο μας έδωσε η Ευγενία Κατσάλη,
Νηπιαγωγός. Την ευχαριστούμε.

Πώς θα φτιάξουμε ένα καπέλο ΤΟΠ-ΣΕΦ;

Ο ΓΑΪΔΑΡΟΣ ΣΤΟ ΠΗΓΑΔΙ: ΟΤΑΝ ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΑΣ

Τι κάνουμε όταν τα πράγματα δείχνουν άσχημα για μας και οι καταστάσεις στρέφονται εναντίον μας; Λυποψυχούμε; Αγωνιούμε; Εγκαταλείπουμε τον αγώνα και αλλάζουμε σχέδια; Αφηνόμαστε στην μοίρα μας; Ή δεν το βάζουμε κάτω και εκμεταλλευόμαστε την κατάσταση, στρέφοντάς της υπέρ μας;

Μια πολύ έξυπνη ιστορία διάβασα εδώ και καιρό στο ιστολόγιο ΜΕ ΛΟΓΙΑ ΑΠΛΑ και η οποία διδάσκει πραγματικά με λόγια απλά πώς να τα βγάζουμε πέρα στα δύσκολα. Απολαύστε την:

"Μια πολύ διδακτική ιστορία..."



Μια μέρα o γάιδαρος ενός αγρότη έπεσε σε ένα πηγάδι.
Το ζώο φώναζε απελπισμένα για ώρες κι ο αγρότης προσπαθούσε να καταλάβει τι έπρεπε να κάνει.
Τέλος, αποφάσισε ότι το ζώο ήταν γέρικο, και τα έξοδα που απαιτούνταν για να το βγάλει από το πηγάδι ήσαν πολλά.
Δεν άξιζε τον κόπο να προσπαθήσει να σώσει τον γάιδαρο. Το μόνο που σκέφτηκε να κάνει ήταν να το θάψει ζωντανό.

ΠΩΣ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ;

Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ

ΜΙΚΡΩΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΩΝ

ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΕΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:

1. Μικρή καθημερινή απλή προσπάθεια: Κάθε μεγάλη επιτυχία ξεκινάει από το πρώτο μικρό βήμα. Κάθε μεγάλη και ψηλή σκάλα ξεκινάει από το πρώτο χαμηλό σκαλοπάτι.

Το δύσκολο δεν είναι να στρωθούμε στην δουλειά ή στο διάβασμα. Το δύσκολο είναι να το πάρουμε απόφαση και να ξεκινήσουμε αυτή την μικρή και καθόλου δύσκολη προσπάθεια καθημερινά.

2. Προγραμματισμός και πραγματοποίησή του: Βάζουμε ένα πρόγραμμα στην ύλη που έχουμε να διαβάσουμε ή στην εργασία που έχουμε να επιτελέσουμε. Και είμαστε σε επιφυλακή, ώστε να πιέζουμε τον εαυτό μας να βγάλει το πρόγραμμα.

3. Στόχοι απλοί, μέχρι εκεί που φτάνουμε και μπορούμε: Οι στόχοι αλλάζουν και μεταβάλλονται. Όσο καταφέρνουμε να πραγματοποιήσουμε τους απλούς, τότε θέτουμε ολοένα και δυσκολότερους ώστε ο αγώνας να είναι ανάλογος των δυνάμεών μας.

Ξεκινάμε με απλούς στόχους, πχ. 3-5 σελίδες διάβασμα την ημέρα (όχι ολόκληρο βιβλίο, όταν φυσικά έχουμε χρόνο μπροστά μας.) Στην συνέχεια, όσο συνηθίζουμε στη μελέτη προσθέτουμε ύλη ή μάθημα και συνεχίζουμε...

Στο τέλος αυτή η καθημερινή προσπάθεια θα μας αρέσει.

4. Ξεκούραση και ανάπαυση μετά την προσπάθεια: Επιβάλλεται μια ανταμοιβή μετά από κάθε προσπάθεια, ώστε να ανανεώσουμε τις δυνάμεις μας. Προσοχή: Όχι δύο ώρες προσπάθεια και μισή μέρα ανταμοιβή και ξεκούραση, εκτός και αν αυτός ήταν ο στόχος της ημέρας (και όταν υπάρχει χρονικό περιθώριο όπως είπαμε).

Όμως να θυμάστε: όσο αποτυχία φέρνει η αδράνεια (δηλαδή η απόλυτη έλλειψη προσπάθειας), τόσο αποτυχία μπορεί να φέρει και η υπερκόπωση (από υπερβολική δόση προσπάθειας). Και τα δύο αυτά σημεία αποτελούν τα άκρα της προσπάθειας. Και όπως ξέρουμε "ΠΑΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ".

5. Έλεγχος των λαθών μας και ανακατάταξη των δυνάμεών μας: Είναι φυσικό να έχουμε ελλείψεις και πεσίματα. Να απογοητευθούμε, να βαρεθούμε και να θέλουμε να τα παρατήσουμε. Να αμφιβάλλουμε για τον εαυτό μας και τις δυνατότητές μας. Αυτά είναι σημεία της πορείας και εξέλιξης του ανθρώπου.

Όπως μας δείχνει και η τρίτη εικόνα, το μεγαλείο βρίσκεται όχι στο να κάνουμε λάθη ή να έχουμε ελλείψεις αλλά να ανασυντάξουμε τις δυνάμεις μας, να αφήσουμε πίσω μας την απογοήτευση και να συνεχίζουμε.

ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΓΡΑΦΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΟΡΤΗΣ ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΤΑ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑΤΑ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ;

Διότι τα αποτελέσματα δείχνουν τον βαθμό που προσπαθήσαμε οπότε γινόμαστε και πιο επιδεκτικοί σε συμβουλές, παρά όταν νομίζουμε ότι τα ξέρουμε όλα και θεωρούμε ότι όλα καλά θα πάνε ούτως ή άλλως.

Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ!

ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΣΑΣ ΠΑΙΔΙΑ: ΖΩΓΡΑΦΙΖΟΥΜΕ ΜΠΛΟΥΖΑΚΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ

Μια πανεύκολη χειροτεχνία για μικρά και μεγάλα παιδιά είναι η ζωγραφική στο ύφασμα: μπλούζες, καπελάκια, αθλητικά παπούτσια, ζώνες, τσαντάκια, τσάντες παραλίας, τζην και κάθε τι υφασμάτινο μπορούν να μεταμορφωθούν σε υπέροχες δημιουργίες από τα χέρια των παιδιών.

ΥΛΙΚΑ:

Το αντικείμενο που θα ζωγραφίσουμε: μπλουζάκι, καπέλο, ζώνη ή ό,τι άλλο

Χρώματα για ύφασμα, μεταξύ των οποίων και αυτά που φουσκώνουν με την θερμότητα για ανάγλυφο εφέ

Ένα σκληρό χαρτόνι που θα βάλουμε μέσα στο μπλουζάκι ώστε το χρώμα να μην περάσει στην άλλη μεριά

Ξεκινάμε βάζοντας το χαρτόνι στο μπλουζάκι. Στη συνέχεια, πάνω στο τεντωμένο μπλουζάκι κάνουμε το σχέδιο με μολύβι και το γεμίζουμε με χρώμα.

Όπου θέλουμε το σχέδιο να ξεχωρίζει (πχ. ένα λουλούδι, φύλλα, κεραμίδια στο σπίτι, κορμός και φύλλα δέντρου κλπ.) εφαρμόζουμε από πάνω τα χρώματα που φουσκώνουν με θερμότητα.

Τα μικρά παιδιά δυσκολεύονται με τα σχέδια, οπότε τα αφήνουμε να αυτοσχεδιάσουν. Το αποτέλεσμα είναι συναρπαστικό.

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Ιδέες για καλοκαιρινό παιχνίδι στην θάλασσα. Όσοι από σας ασχολείστε με ομάδες παιδιών σε θερινές δραστηριότητες ή ακόμα και με τα δικά σας παιδιά, ευκαιρία για παιχνίδι σε εξωτερικό χώρο ή στην θάλασσα.

Τα υλικά είναι απλά: πετραδάκια και μαρκαδόροι, χαρτόκουτα, μπουκάλια, καλαμάκια και χρωματιστά πανιά, λίγη άμμος, κουτάλες και σπόροι για να ζήσουμε την περιπέτεια. Το κάστρο της φωτογραφίας; Παραπλάνηση. Αυτή τη φορά θα κάνουμε κάτι όχι μόνο για τα παιδιά της εξοχής αλλά και για τα παιδιά της πόλης. Αρκεί να τους ζητήσουμε να φέρουν σουβενίρ από την παραλία που θα κάνουν το επόμενο μπάνιο τους ή υλικά από το σπίτι τους.

Έχουμε και λέμε:

ΠΟΣΟ ΚΟΣΤΙΖΕΙ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ;

Υπάρχει κοστολόγιο στο θαύμα; Ένα θαύμα κοστίζει μόνο σε πίστη, αλλά αυτό δεν το ήξερε ένα μικρό κοριτσάκι που πήγε να το ... αγοράσει για το μικρό του αδελφάκι. Και το πέτυχε!



«Ένα κοριτσάκι, πήρε τον κουμπαρά του κι άδειασε το περιεχόμενο. Μέτρησε τρεις φορές τα κέρματα, του για να μην κάνει κανένα λάθος. Ήταν ένα δολάριο και 11 σέντς. Πήρε τα κέρματα και πήγε στο φαρμακείο της γειτονιάς.

Ο φαρμακοποιός, εκείνη την στιγμή, μιλούσε με ένα καλοντυμένο κύριο και δεν πρόσεξε την μικρή. Το κοριτσάκι έκανε κάποιο θόρυβο με τα πόδια του, αλλά τίποτε. Τότε πήρε ένα από τα κέρματα της και το χτύπησε πάνω στο γραφείο του.

- Τι θέλεις; την ρωτά κάπως εκνευρισμένος εκείνος. Δεν βλέπεις, ότι μιλώ με τον αδελφό μου, που έχω χρόνια να τον δω:

Τότε η μικρή του είπε:

- Θέλω να σου μιλήσω για τον αδελφό μου, που είναι πολύ άρρωστος, και θέλω να αγοράσω ένα θαύμα!

Ο ΜΟΝΑΧΟΣ ΜΕ ΤΟ ΙΑΜΑΤΙΚΟ ΧΑΡΙΣΜΑ

Μπορείτε να φανταστείτε άνθρωπο να θεραπεύει ασθενείς απλά με το άγγιγμά του;

Συχνά η γνώμη που έχουμε για τους μοναχούς δεν είναι η σωστή. Δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Και ποιά είναι η πραγματικότητα;

Ότι ο τρόπος ζωής τους είναι αυτός που θα έπρεπε να έχουμε και εμείς: Να εγκαταλειπόμαστε ολοκληρωτικά στο θέλημα του Θεού. Να δινόμαστε στην προσευχή και όχι στην αγωνία και την ανησυχία.

Ανοησίες; Ο Θεός δεν υπάρχει;

Να τι κατάφερε ένας νέος μοναχός που αγάπησε το θέλημα του Θεού και μόνο:

Θεωρούμε κατάλληλη τη στιγμή, χάριν νουθεσίας, να παραθέσουμε τη διήγηση για κάποιο μοναχό ό όποιος υπέταξε το δικό του θέλημα στο θέλημα τού Θεού και απόλαυσε μεγάλη ειρήνη στην ψυχή του, λαμβάνοντας από τον Θεό το ιαματικό χάρισμα. Πολλοί ασθενείς γίνονταν καλά μόνο με το άγγιγμα τού ενδύματος του. Παντού συναντούσε μεγάλο σεβασμό για το πρόσωπο του.

Μεταξύ αυτών, οι αδελφοί της μονής εκπλήττονταν πολύ με όσα γίνονταν από το συμμοναστή τους, επειδή δεν παρατηρούσαν σ' αυτόν κανένα ιδιαίτερα εξέχον ασκητικό αγώνισμα, ούτε αυστηρή νηστεία, ούτε υπερβολικούς κόπους, ούτε κάτι άλλο.

Ζούσε όπως όλοι οι άλλοι.

Ένα μόνο πράγμα κρατούσε με αυστηρότητα. Όλα όσα τού συνέβαιναν τα δεχόταν πρόθυμα και ευχαριστούσε γι' αυτά τον Θεό. Ένα τον διέκρινε: Είχε παραδοθεί ολοκληρωτικά στο θέλημα τού Θεού.

Κάποτε πού ό μοναχός αυτός θεράπευσε κάποιους άρρωστους χωρίς κανένα ιατρικό μέσο

ΠΑΡΕ, ΚΥΡΙΕ, ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΜΟΥ!

Άγχος για όλα: Διαγωνίσματα, ιατρικές εξετάσεις, οικονομική κρίση, οικογενειακή κρίση, κοινωνική κρίση, προσωπική κρίση, δυσκολίες με τους άλλους, τον εαυτό μας, την ζωή μας όλη. Πού σταματάνε όλα αυτά; Και πώς; Πότε;

Υπάρχουν στην Πίστη μας στοιχεία που μας βοηθάνε να διώξουμε το άγχος; Άπειρα! Πλήθος! Απλά δεν τα ξέρουμε. Ευκαιρία να τα μάθουμε.

Μία καταπληκτική ομιλία του Αρχιμανδρίτη π. Ανδρέα Κονάνου για το άγχος, ανάρτησαν τα ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΟΘΟΥΣ ΚΑΡΠΑΘΟΥ για το άγχος μόλις χθες. Σημειωτέον ότι το εν λόγω ιστολόγιο έχει πάρα πολλά και απλά θέματα τα οποία μπορούν να ακούσουν, διαβάσουν και καταλάβουν ακόμα και τα παιδιά.

Άκουσα την ομιλία και εντυπωσιάστηκα. Μεστή και χαλαρωτική ομιλία για ένα θέμα το οποίο ο π. Ανδρέας προσεγγίζει με χιούμορ αλλά και μεγάλη σοβαρότητα και υπευθυνότητα.

"Πάει να δώσει η κοπέλα Αγγλικά για τρίτη φορά" και μου λέει:

"Πάτερ, κάντε προσευχή για να περάσω (στα διαγωνίσματα)... που δεν το βλέπω, δεν περνάω, δεν το βλέπω"

"Πολύ ευχαρίστως να μην περάσεις"

"Όχι, να περάσω!"

"Είδες τι ρήμα χρησιμοποίησες; Λες "που δεν το βλέπω".

Αυτό είναι το μυστικό! ΜΑΘΕ ΝΑ ΤΟ ΒΛΕΠΕΙΣ!"

(Απόσπασμα από την ομιλία του π. Ανδρέα Κονάνου)

Ομιλία του Αρχιμανδρίτου π. ΑΝΔΡΕΑ ΚΟΝΑΝΟΥ με θέμα: " ΠΑΡΕ ΚΥΡΙΕ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΜΟΥ! " 19/2/2012

Το ανάρτησαν τα ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΟΘΟΥΣ ΚΑΡΠΑΘΟΥ ,
εδώ: http://sundayschoolsartclass.blogspot.gr/2012/06/blog-post_07.html

10 ΛΑΘΗ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΣΕΙΣΜΟ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΟΥΜΕ

Ζω σε σεισμογενή περιοχή. Κανόνες όμως για την προστασία από τον σεισμό σπάνια δίνουν ακόμα και στα σχολεία. Σε κάποια σχολεία, αραιά και πού, γίνεται μια μικρή ενημέρωση ή, ακόμα καλύτερα, και μία μικρή εξάσκηση. Αυτούς τους κανόνες όμως για την προστασία από τον σεισμό που θα δείτε παρακάτω, κανείς δεν μας τους έχει πει. Και όμως, φαίνονται λογικοί:

 

Τι κάνουμε σε περίπτωση σεισμού; Ξεχάστε όσα ξέρατε! 10 οδηγίες επιβίωσης!

Share572

Αποσπάσματα από το άρθρο του Doug Copp στο ‘ Triangle of Life’, επιμέλεια έκδοσης από τον Larry Linn του MAA Safety Committee , 13/4/04

Το όνομά μου είναι Doug Copp. Είμαι ο Αρχηγός Διάσωσης και Διευθυντής Καταστροφών της Αμερικανικής Ομάδας Διεθνούς Διάσωσης ( American Rescue Team International, ARTI), η πιο έμπειρη ομάδα διάσωσης του κόσμου. Οι πληροφορίες που περιέχονται σ’ αυτό το άρθρο θα σώσουν ζωές στο ενδεχόμενο ενός σεισμού. Το πρώτο κτίριο στο οποίο μπουσούλισα στα τέσσερα ήταν ένα σχολείο στη πόλη του Μεξικού κατά τη διάρκεια του σεισμού του 1985. Όλα τα παιδιά ήταν κάτω από τα θρανία. Όλα τα παιδιά κυριολεκτικά καταπλακωθήκανε σε σημείο ισοπέδωσης. Θα μπορούσαν να είχαν σωθεί άμα είχαν ξαπλώσει δίπλα στα θρανία κατά μήκος του διαδρόμου. Ήταν φρικτό, καθόλου αναπόφευκτο και αναρωτήθηκα γιατί τα παιδιά δεν ήταν στους διαδρόμους. Δεν ήξερα εκείνη τη στιγμή ότι είχε δοθεί οδηγία στα παιδιά να κρυφτούν κάτω από οποιοδήποτε έπιπλο. Απλά, όταν τα κτίρια γκρεμίζονται, το βάρος της οροφής που πέφτει πάνω στα διάφορα αντικείμενα ή έπιπλα ενός δωματίου συνθλίβει αυτά τα αντικείμενα, αφήνοντας κάποιο χώρο ή κενό δίπλα τους. Αυτός ο χώρος είναι αυτό που αποκαλώ ‘τρίγωνο της ζωής’...

Όσο μεγαλύτερο και δυνατότερο είναι το αντικείμενο, τόσο το λιγότερο θα συμπιεστεί. Όσο λιγότερο συμπιεστεί, τόσο μεγαλύτερο το κενό και τόσο μεγαλύτερη θα είναι η πιθανότητα ο άνθρωπος που χρησιμοποιεί το κενό αυτό για την ασφάλειά του να μη τραυματιστεί. Την επόμενη φορά που θα δείτε κτίρια που έχουν καταρρεύσει στην τηλεόραση, μετρείστε τα ‘τρίγωνα’ που έχουν σχηματιστεί. Είναι παντού. Είναι το πιο κοινό σχήμα που θα δείτε στα γκρεμισμένα κτίρια. Είναι παντού.

ΔΕΚΑ ΥΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΑΠΟ ΣΕΙΣΜΟ

1. Σχεδόν όλοι που απλά ‘βουτούν και κρύβονται κάτω από κάτι’ όταν καταρρέει ένα κτίριο συνθλίβονται μέχρι θανάτου. Οι άνθρωποι που χώνονται κάτω από αντικείμενα, όπως θρανία ή αυτοκίνητα, συνθλίβονται.