Πίσω στο σχολείο, παιδιά και να ξανά η καθημερινή μας συνάντηση με τους φίλους μας, τις συζητήσεις, τους τσακωμούς ίσως, τις χαρές αλλά και τους εκνευρισμούς.
Μήπως έχετε βρεθεί στην κατάσταση να είστε τσακωμένοι με κάποιον φίλο ή φίλη σας και να μην μιλιέστε;
Όλα είναι μεσ' στο πρόγραμμα. Όλα αυτά χρειάζονται και απ' όλα μαθαίνουμε. Και από τα καλά και από τα άσχημα. Κάθε τι συμβαίνει για να διορθωνόμαστε και να σκεφτόμαστε λίγο βαθύτερα, ώστε να καταλάβουμε από νωρίς πώς μπορούμε να κάνουμε καλύτερες τις σχέσεις μας με τους άλλους αλλά και να μάθουμε να σεβόμαστε τον εαυτό μας.
Για να δούμε τι μπορεί να συμβαίνει;
1ο βήμα: Φταίμε εμείς ή φταίει ο άλλος;
Συνήθως, όταν συμβαίνει κάτι, η πρώτη μας σκέψη είναι ότι φταίει ο άλλος. Όταν όμως δεν δούμε και τα δικά μας λάθη, αλλά όλα τα ρίχνουμε στους άλλους, τότε ποτέ τίποτα δεν θα διορθωθεί.
Γι' αυτό ας ρωτήσουμε τον εαυτό μας:
Μήπως φταίω και εγώ; Μήπως τον πρόσβαλλα άθελά μου; Μήπως μίλησα απότομα; Μήπως δεν κατάλαβε καλά ο φίλος ή η φίλη μου και παρεξηγηθήκαμε άδικα; Μήπως κάτι που είπα τον πλήγωσε ή του προκάλεσε αντίδραση; Γιατί; Μήπως περνάει κάποιο πρόβλημα και έχει γίνει πιο ευαίσθητος;
Αν ψάξουμε όλο και κάτι θα βρούμε!
Αν έχει γίνει υλική ζημιά όπως να σπάσουμε κάτι κατά λάθος ή να λερώσουμε τα ρούχα ή τα τετράδια του συμμαθητή μας ή να χάσουμε το cd που μας δάνεισε, τότε φροντίζουμε να εξηγήσουμε πώς έγινε. Αν χάσαμε ή σπάσαμε κάτι πρέπει να το αντικαταστήσουμε, έστω και αν ό,τι έγινε ήταν κατά λάθος. Όλα τα λάθη χρειάζονται διόρθωση.
Πρέπει βέβαια να εξετάσουμε αν το φταίξιμο ήταν καθαρά δικό μας ή αν ήταν απρόσεκτος και ο άλλος (πχ, αν ο αδελφός μας άφησε το mp3 του στον καναπέ και κάτσαμε εμείς επάνω του χωρίς να το δούμε, τότε δεν φταίμε εμείς ή τουλάχιστον, δεν φταίμε εντελώς εμείς).
Είναι και κάτι άλλο, παιδιά, που πρέπει να προσέξουμε:
Βολεύει ορισμένους να μας λένε ότι για όλα φταίμε εμείς, ειδικά όταν έχει γίνει παρεξήγηση ή καυγάς με λόγια (χωρίς δηλαδή να έχουμε σπάσει ή χαλάσει κάτι).
Μην αφήσετε ποτέ τον εαυτό σας να το δεχτεί αυτό, αλλά να καθήσετε κάπου μόνοι σας και χωρίς ενόχληση να ξανασκεφθείτε την κατάσταση και να δείτε πού κάνατε εσείς το λάθος και πού ο άλλος.
Συχνά κάνουμε λάθη αλλά η αντίδραση του άλλου είναι υπερβολική και χειρότερη από τα λάθη μας.
Κάτι άλλο που είναι λάθος, είναι να θεωρούμε πως ποτέ εμείς δεν κάνουμε λάθος.
Ε, αυτό είναι απαράδεκτο! Δεν γεννήθηκε ποτέ και πουθενά τέτοιος αλάθητος άνθρωπος!
